насні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насню́ |
насні́м |
| 2-я ас. |
насні́ш |
насніце́ |
| 3-я ас. |
насні́ць |
насня́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
насні́ў |
насні́лі |
| ж. |
насні́ла |
| н. |
насні́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
насні́ |
насні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
насні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насні́ць сов., разг. (увидеть многое во сне) присни́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насні́ць, ‑сню, ‑сніш, ‑сніць; зак., чаго.
Разм. Убачыць многа чаго‑н. у сне, прысніць. Шмат недарэчнага насніла Люба за д[о]ўгую ноч. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)