наслаі́ць, -лаю́, -ло́іш, -ло́іць; -лаі́ў, -лаі́ла; -лаі́; -ло́ены; зак., чаго.

1. Накласці слаямі.

Н. цеста.

2. Падзяліць на слаі нейкую колькасць чаго-н.

|| незак. насло́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. насло́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наслаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наслаю́ насло́ім
2-я ас. насло́іш насло́іце
3-я ас. насло́іць насло́яць
Прошлы час
м. наслаі́ў наслаі́лі
ж. наслаі́ла
н. наслаі́ла
Загадны лад
2-я ас. наслаі́ наслаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час наслаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наслаі́ць сов. наслои́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наслаі́ць, ‑слаю, ‑слоіш, ‑слоіць; пр. наслаіў, ‑слаіла; заг. наслаі; зак., чаго.

1. Накласці слаямі. Наслаіць цеста.

2. Падзяліць на слаі нейкую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насло́йванне гл. наслаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наслои́ть сов. наслаі́ць, напластава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насло́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наслаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насло́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наслаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насло́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наслойваць — наслаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)