наскіда́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наскіда́ю наскіда́ем
2-я ас. наскіда́еш наскіда́еце
3-я ас. наскіда́е наскіда́юць
Прошлы час
м. наскіда́ў наскіда́лі
ж. наскіда́ла
н. наскіда́ла
Загадны лад
2-я ас. наскіда́й наскіда́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наскіда́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наскіда́ць сов. (во множестве) сбро́сить, ски́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наскіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Скінуць пэўную колькасць чаго‑н. Наскідаць камення. □ Паліва на беразе поўна. Веснавая вада пакінула тут трэскі, карчэўе, кавалкі дошак і нават ладныя паленцы.. Можа за якіх дзесяць мінут мы наскідалі цэлую груду. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наскіда́ць (in Ménge) (áb)wérfen* vt; zusámmenwerfen* vt (у кучу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наскі́дваць сов., см. наскіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нароня́ть сов., разг. (теряя) нагубля́ць; (сбрасывая) наскіда́ць, наскі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наскі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і наскідаць. Са скавародкі стос блінцоў Наскідвала ўжо маці. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)