наска́кваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наска́кваю |
наска́кваем |
| 2-я ас. |
наска́кваеш |
наска́кваеце |
| 3-я ас. |
наска́квае |
наска́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
наска́кваў |
наска́квалі |
| ж. |
наска́квала |
| н. |
наска́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наска́квай |
наска́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
наска́кваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да наскочыць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наска́кивать несов.
1. наска́кваць; натыка́цца;
2. перен. наска́кваць; напада́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
naskakiwać
незак.
1. наскакваць; натыкацца;
2. перан. наскакваць; накідвацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нарыва́тьсяI несов. (к нарва́ться) разг. нарыва́цца; (наскакивать) наска́кваць; (наталкиваться) натрапля́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налета́тьI несов.
1. налята́ць;
2. (наталкиваться) разг. натыка́цца; (наскакивать) наска́кваць, наско́кваць;
3. перен., разг. (напускаться) налята́ць, накі́двацца;
4. (набрасываться на что-л.) прост. налята́ць;
5. повелит. / налета́й!, налета́йте! налята́й!, налята́йце!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)