Добраўпарадкаванне населеных месцаў 4/249—250, 443; 5/316

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Азеляненне населеных месцаў 1/146—147; 4/250; 5/11

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АГЛАМЕРА́ЦЫЯ НАСЕ́ЛЕНЫХ ПУ́НКТАЎ,

гл. Гарадская агламерацыя.

т. 1, с. 77

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕАГРА́ФІЯ НАСЕ́ЛЕНЫХ ПУ́НКТАЎ,

гл. Геаграфія паселішчаў.

т. 5, с. 114

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

насе́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насе́лены насе́леная насе́ленае насе́леныя
Р. насе́ленага насе́ленай
насе́ленае		 насе́ленага насе́леных
Д. насе́ленаму насе́ленай насе́ленаму насе́леным
В. насе́лены (неадуш.)
насе́ленага (адуш.)		 насе́леную насе́ленае насе́леныя (неадуш.)
насе́леных (адуш.)
Т. насе́леным насе́ленай
насе́ленаю		 насе́леным насе́ленымі
М. насе́леным насе́ленай насе́леным насе́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насе́лены насе́леная насе́ленае насе́леныя
Р. насе́ленага насе́ленай
насе́ленае		 насе́ленага насе́леных
Д. насе́ленаму насе́ленай насе́ленаму насе́леным
В. насе́лены (неадуш.)
насе́ленага (адуш.)		 насе́леную насе́ленае насе́леныя (неадуш.)
насе́леных (адуш.)
Т. насе́леным насе́ленай
насе́ленаю		 насе́леным насе́ленымі
М. насе́леным насе́ленай насе́леным насе́леных

Кароткая форма: насе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

айкані́мія, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць уласных назваў населеных пунктаў пэўнай тэрыторыі. Айканімія Міншчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапані́мія, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць геаграфічных назваў (населеных пунктаў, рэк, азёр і пад.) якой‑н. мясцовасці. Тапанімія Беларусі.

[Ад грэч. topos — месца, мясцовасць і onyma — імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муніцыпалітэ́т м. Stádtverwaltung f -, -en; Geméindeverwaltung f -, -en (у дробных населеных пунктах)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вадасцёк, ‑а, м.

1. Пакатае месца, па якім сцякае вада. // Прыстасаванне для сцёку вады (труба, жолаб).

2. Сістэма канаў, рышткоў, труб для адвядзення каналізацыйнай, грунтавой вады з населеных месц у прыродныя вадаёмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)