Verbum

анлайнавы слоўнік

нарэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нарэ́з, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Вузкае паглыбленне ў выглядзе канаўкі, якое робіцца рэжучым інструментам на чым-н.

2. -а. Участак зямлі, адведзены каму-н. для часовага карыстання (гіст.).

Н. зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарэ́з м.

1. -зу (действие) наре́зка ж.; нареза́ние ср.;

2. -за в разн. знач. наре́з;

зрабі́ць н. — сде́лать наре́з;

н. зямлі́ — ист. наре́з земли́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарэ́з, ‑у, м.

1. Вузкае паглыбленне ў выглядзе канаўкі, якое робіцца рэжучым інструментам на чым‑н.

2. Гіст. Тое, што і надзел (у 2 знач.). Атрымаць нарэз зямлі.

3. Тое, што і нарэзка (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарэ́з м

1. гіст zúgeteilter Bóden;

2. тэх Éinschnitt m -(e)s, -e; Zug m -(e)s, Züge, Drall m -(e)s, -e, Drállzug m (у зброі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нарэ́з Вялікі ўчастак зямлі пры хутарной сістэме (Рэч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

jag² [dʒæg] n.

1. во́стры вы́ступ (скалы)

2. нарэ́з, надрэ́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наре́з

1. нарэ́з, -зу м.;

2. (надел) ист. надзе́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nacięcie

н.

1. нарэз, насечка, нарэзка;

2. надрэз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

incision

[ɪnˈsɪʒən]

1) разрэ́з, нарэ́з -у m.

2) нарэ́званьне n., нарэ́зка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)