нару́чнікі, -аў, адз. -нік, -а, м.

Металічныя кольцы, злучаныя ланцужком, якія надзяваюцца на рукі злачынцам, зняволеным; кайданкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нару́чнікі (ед. нару́чнік м.) нару́чники

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нару́чнікі, ‑аў; адз. паручнік, ‑а, м.

Металічныя кольцы з ланцужком, якія надзяваюцца на рукі арыштаваным. Надзець паручнікі. □ Студэнт з пашанай і нейкім цёплым, ледзь не сыноўнім пачуццём думаў аб тым, што гэтыя рукі бывалі калісьці ў наручніках, сціскалі краты панскай турмы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нару́чнікі мн Hándschellen pl, Hándfesseln pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нару́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нару́чнік нару́чнікі
Р. нару́чніка нару́чнікаў
Д. нару́чніку нару́чнікам
В. нару́чнік нару́чнікі
Т. нару́чнікам нару́чнікамі
М. нару́чніку нару́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кайданкі́, -о́ў.

Тое, што і наручнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

handcuff [ˈhændkʌf] v. надзе́ць нару́чнікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

handcuffs [ˈhændkʌfs] n. pl. нару́чнікі, кайданкі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нару́чники мн., уст. нару́чнікі, -каў, ед. нару́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hándfesseln

pl нару́чнікі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)