Нару́тавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Нару́тавічы
Р. Нару́тавіч
Нару́тавічаў
Д. Нару́тавічам
В. Нару́тавічы
Т. Нару́тавічамі
М. Нару́тавічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Нарутавічы (в.) 2/526 (к.); 7/433

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Нарутавічы

т. 11, с. 193

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)