на́руку, прысл. (разм.).

Выгадна, зручна, дарэчы.

Гэта яму н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́руку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
на́руку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на́руку нареч., разг. на́руку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́руку нареч., разг. на́руку, спадру́чна, зрукі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́руку прысл. разм. gelégen, vórteilhaft;

быць на́руку zupáss [zustátten] kómmen*; gelégen sein, von Vórteil sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zúspielen

vt (j-m) спарт.

1) перадава́ць (мяч каму-н.)

j-m éinen Ball ~ — перада́ць мяч каму́-н.

2) згуля́ць каму́-н. на́руку; падыгра́ць каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)