наро́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Паслядоўнік народніцтва.

|| ж. наро́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. наро́дніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наро́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наро́днік наро́днікі
Р. наро́дніка наро́днікаў
Д. наро́дніку наро́днікам
В. наро́дніка наро́днікаў
Т. наро́днікам наро́днікамі
М. наро́дніку наро́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наро́днік м., ист. наро́дник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наро́днік, ‑а, м.

Паслядоўнік народніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наро́дніца, ‑ы, ж.

Жан. да народнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наро́дник ист. наро́днік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

populist​1 [ˈpɒpjəlɪst] n.

1. папулі́ст

2. hist. наро́днік (у Расіі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Багдановіч А. (народнік) 12/115

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Грыгор’еў П. (народнік) 12/115

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рабіновіч М. (народнік) 12/115

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)