наро́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наро́джваю |
наро́джваем |
| 2-я ас. |
наро́джваеш |
наро́джваеце |
| 3-я ас. |
наро́джвае |
наро́джваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
наро́джваў |
наро́джвалі |
| ж. |
наро́джвала |
| н. |
наро́джвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
наро́джвай |
наро́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
наро́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да нарадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наро́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
1. Незак. да нарадзіцца.
2. Зал. да народжваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Маладосць, моладасць, моладась, мо́лодосць ’маладыя гады жыцця’, ’уласцівасць маладога’ (ТСБМ, Гарэц., Нас., Шат., Растарг., Сл. ПЗБ, ТС). Укр. мо́лодість, рус. мо́лодость, польск. młodość, н.- і в.-луж. młodosć, чэш. mladost, славац. mladosť, славен. mladóst, серб.-харв. мла̏дост, макед., балг. младост. Цэйтлін (Лексика, 22) дапускае, што ў ст.-слав. мове было слова младость са значэннем ’ранняе дзяцінства’, параўн. серб.-харв. мла́дити ’народжваць дзіцянят’, харв. mladíti ’тс’, н.-луж. ga sy ty młody? ’калі ты нарадзіўся?’. На бел. моўнай тэрыторыі гэта лексема мае кніжны характар. У ст.-рус. мове младость азначала ’дзяцінства’, а значэнне ’маладосць’ у рус. мове зафіксавана толькі ў 1704 г. (Палікарпаў).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)