нарко́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарко́зны нарко́зная нарко́знае нарко́зныя
Р. нарко́знага нарко́знай
нарко́знае		 нарко́знага нарко́зных
Д. нарко́знаму нарко́знай нарко́знаму нарко́зным
В. нарко́зны (неадуш.)
нарко́знага (адуш.)		 нарко́зную нарко́знае нарко́зныя (неадуш.)
нарко́зных (адуш.)
Т. нарко́зным нарко́знай
нарко́знаю		 нарко́зным нарко́знымі
М. нарко́зным нарко́знай нарко́зным нарко́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нарко́зны нарко́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарко́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да наркозу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарко́з, -у, м.

Агульнае абязбольванне, своеасаблівы стан штучнага сну з поўнай або частковай стратай прытомнасці і болевай адчувальнасці.

Аперацыя пад наркозам.

|| прым. нарко́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарко́зный нарко́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)