нарза́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нарза́нны |
нарза́нная |
нарза́ннае |
нарза́нныя |
| Р. |
нарза́ннага |
нарза́ннай нарза́ннае |
нарза́ннага |
нарза́нных |
| Д. |
нарза́ннаму |
нарза́ннай |
нарза́ннаму |
нарза́нным |
| В. |
нарза́нны (неадуш.) нарза́ннага (адуш.) |
нарза́нную |
нарза́ннае |
нарза́нныя (неадуш.) нарза́нных (адуш.) |
| Т. |
нарза́нным |
нарза́ннай нарза́ннаю |
нарза́нным |
нарза́ннымі |
| М. |
нарза́нным |
нарза́ннай |
нарза́нным |
нарза́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нарза́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нарзану; прыгатаваны з нарзану. Нарзанная крыніца. Нарзанныя вапны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарза́н, -у, м.
Вуглякіслая мінеральная лячэбная вада.
|| прым. нарза́нны, -ая, -ае.
Нарзанныя ванны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)