нарды́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нарды́чны |
нарды́чная |
нарды́чнае |
нарды́чныя |
| Р. |
нарды́чнага |
нарды́чнай
нарды́чнае |
нарды́чнага |
нарды́чных |
| Д. |
нарды́чнаму |
нарды́чнай |
нарды́чнаму |
нарды́чным |
| В. |
нарды́чны (неадуш.)
нарды́чнага (адуш.) |
нарды́чную |
нарды́чнае |
нарды́чныя (неадуш.)
нарды́чных (адуш.) |
| Т. |
нарды́чным |
нарды́чнай
нарды́чнаю |
нарды́чным |
нарды́чнымі |
| М. |
нарды́чным |
нарды́чнай |
нарды́чным |
нарды́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нарды́чны
(ад ням. Nord = поўнач)
паўночнаеўрапейскі;
н. тып — антрапалагічны тып белага чалавека, які характарызуецца высокім ростам, падоўжанай галавой, вузкім тварам, светлымі валасамі, блакітнымі вачамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Nordic [ˈnɔ:dɪk] adj. нарды́чны, скандына́ўскі;
Nordic countries краі́ны Паўно́чнай Еўро́пы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)