нарвежскі - Пошук

нарве́жскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нарве́жскі	нарве́жская	нарве́жскае	нарве́жскія
Р.	нарве́жскага	нарве́жскай нарве́жскае	нарве́жскага	нарве́жскіх
Д.	нарве́жскаму	нарве́жскай	нарве́жскаму	нарве́жскім
В.	нарве́жскі (неадуш.) нарве́жскага (адуш.)	нарве́жскую	нарве́жскае	нарве́жскія (неадуш.) нарве́жскіх (адуш.)
Т.	нарве́жскім	нарве́жскай нарве́жскаю	нарве́жскім	нарве́жскімі
М.	нарве́жскім	нарве́жскай	нарве́жскім	нарве́жскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нарве́жскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Нарвегіі, нарвежцаў. Нарвежская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарве́жскі norwégisch;

нарве́жская мо́ва die norwégische Spráche, das Norwégische (sub)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нарве́жцы, -аў, адз. -жац, -жца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Нарвегіі.

|| ж. нарве́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак.

|| прым. нарве́жскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шве́дска-нарве́жскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шве́дска-нарве́жскі	шве́дска-нарве́жская	шве́дска-нарве́жскае	шве́дска-нарве́жскія
Р.	шве́дска-нарве́жскага	шве́дска-нарве́жскай шве́дска-нарве́жскае	шве́дска-нарве́жскага	шве́дска-нарве́жскіх
Д.	шве́дска-нарве́жскаму	шве́дска-нарве́жскай	шве́дска-нарве́жскаму	шве́дска-нарве́жскім
В.	шве́дска-нарве́жскі (неадуш.) шве́дска-нарве́жскага (адуш.)	шве́дска-нарве́жскую	шве́дска-нарве́жскае	шве́дска-нарве́жскія (неадуш.) шве́дска-нарве́жскіх (адуш.)
Т.	шве́дска-нарве́жскім	шве́дска-нарве́жскай шве́дска-нарве́жскаю	шве́дска-нарве́жскім	шве́дска-нарве́жскімі
М.	шве́дска-нарве́жскім	шве́дска-нарве́жскай	шве́дска-нарве́жскім	шве́дска-нарве́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

да́цка-нарве́жскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	да́цка-нарве́жскі	да́цка-нарве́жская	да́цка-нарве́жскае	да́цка-нарве́жскія
Р.	да́цка-нарве́жскага	да́цка-нарве́жскай да́цка-нарве́жскае	да́цка-нарве́жскага	да́цка-нарве́жскіх
Д.	да́цка-нарве́жскаму	да́цка-нарве́жскай	да́цка-нарве́жскаму	да́цка-нарве́жскім
В.	да́цка-нарве́жскі (неадуш.) да́цка-нарве́жскага (адуш.)	да́цка-нарве́жскую	да́цка-нарве́жскае	да́цка-нарве́жскія (неадуш.) да́цка-нарве́жскіх (адуш.)
Т.	да́цка-нарве́жскім	да́цка-нарве́жскай да́цка-нарве́жскаю	да́цка-нарве́жскім	да́цка-нарве́жскімі
М.	да́цка-нарве́жскім	да́цка-нарве́жскай	да́цка-нарве́жскім	да́цка-нарве́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

норве́жский нарве́жскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Norwegian² [nɔ:ˈwi:dʒn] adj. нарве́жскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скальд, ‑а, М ‑дзе, м.

Старажытнаскандынаўскі (нарвежскі або ісландскі) паэт-пясняр.

[Скандынаўскае skald.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

norwégisch

a нарве́жскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Verbum