На́рбуты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. На́рбуты
Р. На́рбутаў
Д. На́рбутам
В. На́рбуты
Т. На́рбутамі
М. На́рбутах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Нарбуты (шляхецкі род) 7/397

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Нарбуты

т. 11, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Нарбутовічы, гл. Нарбуты

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)