наразло́мваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наразло́мваю |
наразло́мваем |
| 2-я ас. |
наразло́мваеш |
наразло́мваеце |
| 3-я ас. |
наразло́мвае |
наразло́мваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
наразло́мваў |
наразло́мвалі |
| ж. |
наразло́мвала |
| н. |
наразло́мвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
наразло́мвай |
наразло́мвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
наразло́мваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наразло́мваць сов., см. наразло́мліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наразло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Разламаць вялікую колькасць чаго‑н. Наразломваць скрынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наразло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Тое, што і наразломваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)