Verbum

анлайнавы слоўнік

нараза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нараза́нне ср.

1. нареза́ние, наре́зывание, наре́зка ж.;

2. надре́зывание;

3. зубре́ние;

1-3 см. нараза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нараза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наразаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарэ́званне ср., см. нараза́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нареза́ние нараза́нне, -ння ср., нарэ́званне, -ння ср.; накро́йванне, -ння ср.; см. нареза́ть^II;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наре́зка ж.

1. (действие) нараза́нне, -ння ср., нарэ́званне, -ння ср., нарэ́зка, -кі ж.; накро́йванне, -ння ср.; нако́лванне, -ння ср.;

2. (нарез) нарэ́зка, -кі ж., нарэ́з, -зу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)