нарабі́цца, -раблю́ся, -ро́бішся, -ро́біцца; зак.

1. Парабіць уволю; напрацавацца.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Здарыцца, адбыцца (разм.).

Нарабілася бяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарабі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нараблю́ся наро́бімся
2-я ас. наро́бішся наро́біцеся
3-я ас. наро́біцца наро́бяцца
Прошлы час
м. нарабі́ўся нарабі́ліся
ж. нарабі́лася
н. нарабі́лася
Загадны лад
2-я ас. нарабі́ся нарабі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час нарабі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нарабі́цца сов. нарабо́таться, натруди́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарабі́цца, ‑раблюся, ‑робішся, ‑робіцца; зак.

1. Парабіць многа, уволю; напрацавацца. Наравіцца за сваё жыццё. □ Хочацца наравіцца да поту, далон[н]ю абцерці.. твар і напіцца з біклагі рэзкага квасу... Мурашка. // Стаміцца на працы. [Расольчыха:] — Ігнат як наробіцца .. [на дачы] за выхадны, дык і гаварыць яму ні з кім не хочацца. Паслядовіч.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разм. Здарыцца, адбыцца. Тым часам у старым маёнтку нарабілася шмат бяды. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарабі́цца

1. разм. viel árbeiten; sich müde árbeiten; sich ábrackern (разм.);

2. гл. надарыцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нарабо́таться разг. нарабі́цца, напрацава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намало́цца, ‑мялюся, ‑мелешся, ‑мелецца; зак.

Разм. Нарабіцца мелючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намалаці́цца, ‑лачуся, ‑лоцішся, ‑лоціцца; зак.

Разм. Нарабіцца на малацьбе. Намалаціцца за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахлопота́ться сов., разг. наклапата́цца; (наработаться) нарабі́цца; (набегаться) набе́гацца; (устать) стамі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натвары́цца, ‑творыцца; безас. зак.

Нарабіцца, адбыцца (пра якія‑н. падзеі, пераважна непажаданыя). Раптам за адзін тыдзень такога натварылася, што Пеця зрабіўся сам не свой. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)