1.чаго. Спячы нейкую колькасць чаго‑н. Напячы булак. Напячы бліноў. □ Прынеслі дроў, агню наклалі, У прыску бульбы напяклі.Колас.// Спячы на патэльні, на агні, наскварыць. Дзеля госця Марта напякла скавародку сала, і ўсе мачалі ў яго бульбу і елі ўрачыста, па-святочнаму.Брыль.
2.што. Разм. Моцна нагрэць, перагрэць на сонцы, печы і пад. Напячы бок ля вогнішча. Напячы спіну на пляжы.
3.каго-што. Разм. Апячы крапівой; наджаліць (пра насякомых). Напяклі жывёлу авадні.//перан. Набіць, нахвастаць да раздражнення скуры. [Камлюк:] — Вось кадраў венікам ногі, напёк — адразу палягчэла, быццам, і не было ў іх праклятага раматусу...М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напячы́
1.etw. (in gróßer Ménge) bácken*, fértig bácken* vt;
2.разм in der Sónne überhítzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
свежына́, -ы́, ж.
Свежае мяса, сала.
Напячы свежыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сква́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
Падсмажаны кавалачак сала.
Напячы скварак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
налі́снік, -а, мн. -і, -аў, м.
Вельмі тонкі блін з пшанічнай мукі.
Напячы наліснікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)