Verbum

анлайнавы слоўнік

напуха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напуха́нне ср. напуха́ние, опуха́ние; см. напуха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. напухаць — напухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напуха́ние напуха́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nabrzmienie

н.

1. напуханне, разбуханне;

2. пухліна, уздуцце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вспуха́ние успуха́нне, -ння ср., апуха́нне, -ння ср., напуха́нне, -ння ср.; (распухание) распуха́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разду́тие раздзіма́нне, -ння ср.; напуха́нне, -ння ср.; успу́шванне, -ння ср.; см. разду́ть^{2, 3}, раздува́ться¹;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набуха́ние

1. набуха́нне, -ння ср., набрака́нне, -ння ср.; набрыня́нне, -ння ср.;

2. напуха́нне, -ння ср.; см. набуха́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вздува́ние

1. узніма́нне, -ння ср.;

2. успуха́нне, -ння ср., напуха́нне, -ння ср.; распуха́нне, -ння ср.; успу́шванне, -ння ср.; узніма́нне, -ння ср.;

3. раздзьму́хванне, -ння ср., запа́льванне, -ння ср.;

4. узніма́нне, -ння ср., наганя́нне, -ння ср.; см. вздува́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)