напру́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. напру́га
Р. напругі
Д. напрузе
В. напругу
Т. напругай
напругаю
М. напрузе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напру́га ж разм гл напружанне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nspannung

f -, -en

1) наця́г; напру́га, нагру́зка

2) запрэ́жка (коней)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)