напра́вить сов.

1. накірава́ць, скірава́ць;

2. (лезвие) напра́віць, наве́сці; (наточить) навастры́ць; (косу) намянці́ць;

3. (наладить, организовать) нала́дзіць;

4. (внести много исправлений) напра́віць, вы́правіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

направить

Том: 19, старонка: 223.

img/19/19-223_1134_Направить.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

вы́кіраваць сов., прям., перен. напра́вить; вы́вести;

в. на даро́гунапра́витьы́вести) на доро́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накірава́ць сов.

1. в разн. знач. напра́вить;

н. ка́тэр да бе́раганапра́вить ка́тер к бе́регу;

н. да дырэ́ктаранапра́вить к дире́ктору;

н. на рабо́тунапра́вить на рабо́ту;

н. збро́ю на во́раганапра́вить ору́жие на врага́;

2. (научить) наста́вить;

н. на пра́вільны шлях — наста́вить на ве́рный путь;

3. напра́вить, устреми́ть; обрати́ть;

н. та́нкі на во́раганапра́вить (устреми́ть) та́нки на врага́;

н. по́зіркнапра́вить (устреми́ть, обрати́ть) взор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напра́віць сов.

1. (лезвие) напра́вить;

2. почини́ть, испра́вить, нала́дить;

3. (внести много исправлений) напра́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скірава́ць сов.

1. напра́вить; поверну́ть;

с. ко́ней убо́кнапра́вить (поверну́ть) лошаде́й в сто́рону;

с. по́гляд на што-небудзьнапра́вить взгляд на что́-л.;

2. (на што, да чаго, куды) перен. напра́вить, склони́ть (к чему, куда)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наста́витьII сов. (научить) навучы́ць; (направить) накірава́ць; см. наставля́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адправа́дзіць сов., разг.

1. (удалить) вы́проводить;

2. (направить) отпра́вить, усла́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацэ́ліць сов.

1. (направить на цель) наце́лить, навести́;

2. перен. наце́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навастры́ць сов. наточи́ть, отточи́ть, наостри́ть; (бритву — ещё) напра́вить;

н. лы́жы — навостри́ть лы́жи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)