напо́рыста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
напо́рыста напо́рысцей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напо́рыста нареч. напо́ристо; см. напо́рысты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́рна, напо́рыста прысл. enérgisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

напо́ристо нареч. напо́рыста;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́рна нареч., см. напо́рыста

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

aggressively [əˈgresɪvli] adv.

1. агрэсі́ўна

2. насто́йліва, упа́рта, напо́рыста

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

usilnie

настойліва, настырна, напорыста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Смалі́ца: лезці смаліцай ‘неадчэпна, напорыста, настойліва, нахабна лезці’ (Скарбы). Да смала 1 (гл.), параўн. прычапіўся, як смала ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

natarczywie

назойліва, дакучна, дакучліва, надакучілва; напорыста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Со́ўма ‘гвалтоўна, напорыста’ (Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ), ‘знянацку, нечакана’ (Барад.). Дзеепрыслоўе ад соваць (гл.), утворанае па тыпу бегма, лежма і пад. Да семантыкі параўн. соўну́ць ‘штурхнуць’ і су́нуць ‘сунуць, пайсці гуртам’ (ТС), параўн. укр. совману́ти ‘штурхнуць’, што таксама звязваюць з со́ва́тися ‘совацца’, суну́ти ‘піхнуць’ (ЕСУМ, 5, 343). Магчыма, сюды ж соўма́к, соўма́н ‘ціхі, негаваркі чалавек, што паводзіць сябе незалежна’ (ТС), соўмач ‘нелюдзімы чалавек’ (лук., ЛА, 3), гл. саўміла. Наўрад ці звязана з тур. sovmak ‘гнаць, праганяць, адганяць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)