наползти́ сов. напаўзці́, мног. панапаўза́ць, панапо́ўзваць; (налезть — ещё) нале́зці, мног. панала́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панапаўза́ць сов. (во множестве) наползти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаўзці́ сов.

1. в разн. знач. наползти́;

адне́куль ~злі́ мура́шкі — отку́да-то наползли́ муравьи́;

н. на дрот — наползти́ на про́волоку;

2. (о тучах и т.п.) надви́нуться; наползти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)