напе́рчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
напе́рчаны |
напе́рчаная |
напе́рчанае |
напе́рчаныя |
| Р. |
напе́рчанага |
напе́рчанай напе́рчанае |
напе́рчанага |
напе́рчаных |
| Д. |
напе́рчанаму |
напе́рчанай |
напе́рчанаму |
напе́рчаным |
| В. |
напе́рчаны (неадуш.) напе́рчанага (адуш.) |
напе́рчаную |
напе́рчанае |
напе́рчаныя (неадуш.) напе́рчаных (адуш.) |
| Т. |
напе́рчаным |
напе́рчанай напе́рчанаю |
напе́рчаным |
напе́рчанымі |
| М. |
напе́рчаным |
напе́рчанай |
напе́рчаным |
напе́рчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напе́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
напе́рчаны |
напе́рчаная |
напе́рчанае |
напе́рчаныя |
| Р. |
напе́рчанага |
напе́рчанай напе́рчанае |
напе́рчанага |
напе́рчаных |
| Д. |
напе́рчанаму |
напе́рчанай |
напе́рчанаму |
напе́рчаным |
| В. |
напе́рчаны (неадуш.) напе́рчанага (адуш.) |
напе́рчаную |
напе́рчанае |
напе́рчаныя (неадуш.) напе́рчаных (адуш.) |
| Т. |
напе́рчаным |
напе́рчанай напе́рчанаю |
напе́рчаным |
напе́рчанымі |
| М. |
напе́рчаным |
напе́рчанай |
напе́рчаным |
напе́рчаных |
Кароткая форма: напе́рчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напе́рчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад наперчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
peppery
[ˈpepəri]
adj.
1) мо́цна напе́рчаны; як пе́рац
2) во́стры, е́дкі
3) гара́чы; запа́льчывы; энэргі́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)