напа́с, -у, м.

Ступень адкормленасці жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напа́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. напа́с
Р. напа́су
Д. напа́су
В. напа́с
Т. напа́сам
М. напа́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напа́с, -су м., с.-х. нагу́л, пригу́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́с, ‑у, м.

Ступень адкормленасці жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)