Verbum

анлайнавы слоўнік

напаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; зак., чаго.

1. Распароць нейкую колькасць чаго-н. сшытага.

Н. сарочак.

2. Пашкодзіць чым-н. вострым.

Н. руку.

|| незак. напо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напаро́ць сов.

1. (распороть в каком-л. количестве) напоро́ть;

2. (повредить чем-л. острым) напоро́ть, наколо́ть;

н. руку́ — напоро́ть (наколо́ть) ру́ку;

3. (чаго) разг. (отыскивая что-л.) найти́ (что или много чего), набра́ть (во множестве);

н. мно́га маладзе́нькіх баравічко́ў — найти́ мно́го молоды́х бе́лых грибо́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак.

1. чаго. Распароць нейкую колькасць чаго‑н. сшытага. Напароць старых сарочак.

2. што. Наскочыўшы на што‑н. вострае, параніць сябе. Напароць руку на цвік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напоро́ть^I сов., разг. (ранить) напаро́ць, накало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напоро́ть^II сов.

1. (распороть в каком-л. количестве) напаро́ць;

2. (наговорить вздору) прост. навярзці́, нагарадзі́ць, нагавары́ць, напле́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́рваць несов.

1. (распарывать во множестве) напа́рывать;

2. (повреждать чем-л. острым) напа́рывать, нака́лывать;

3. (чаго) разг. (отыскивая что-л.) находи́ть (что или много чего), набира́ть (во множестве);

1-3 см. напаро́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)