нано́ў

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нано́ў - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нано́ў гл нанова

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зава́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм.

1. Загана, недахоп. Гэта толькі мы адны патрапілі, Не хаваючы сваіх завад, Дыктаваць папраўкі геаграфіі І наноў гісторыю каваць. Лужанін.

2. Перашкода. Слабаму жывату і вада — завада. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

powrotnie

уст. наноў; зноў, зноўку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спача́тку прысл

1. (у першы момант) zuérst, ánfangs;

2. (яшчэ раз, наноў) noch éinmal, von vorn, von néuem

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

powrót, ~otu

powr|ót

м. вяртанне; зварот;

~ót do domu — вяртанне дамоў;

z ~otem — зноў; наноў;

tam i z ~otem — туды-сюды; туды і назад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

budować

незак.

1. будаваць; узводзіць; ствараць; рабіць;

budować domy — будаваць дамы;

budować od podstaw перан. пачынаць спачатку (наноў);

2. грунтаваць;

budować na czym swoje plany — грунтаваць на чым свае планы;

budować zamki na lodzie — будаваць паветраныя замкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)