нано́шваць гл. нанасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нано́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нано́шваю нано́шваем
2-я ас. нано́шваеш нано́шваеце
3-я ас. нано́швае нано́шваюць
Прошлы час
м. нано́шваў нано́швалі
ж. нано́швала
н. нано́швала
Загадны лад
2-я ас. нано́швай нано́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нано́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нано́шваць несов. нана́шивать; см. нанасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нано́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нанасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нанасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны; зак., што.

Прынесці ў нейкай колькасці за некалькі прыёмаў.

Н. дроў.

|| незак. нано́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нана́шивать несов. нано́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нано́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да наношваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нано́швацца несов., страд. нана́шиваться; см. нано́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)