намі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. намі́нка намі́нкі
Р. намі́нкі намі́нак
Д. намі́нцы намі́нкам
В. намі́нку намі́нкі
Т. намі́нкай
намі́нкаю		 намі́нкамі
М. намі́нцы намі́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

allusion

[əˈlu:ʒən]

n.

намі́нка f., намёк -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intimation

[,ɪntəˈmeɪʃən]

n.

1) намі́нак -ку, намёк -у m., намі́нка f.

2) паведам n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hint

[hɪnt]

1.

n.

намі́нак -ку, намёк -у m., намі́нка f.

2.

v.t.

рабі́ць намі́нак, закіда́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)