наміна́льны, -ая, -ае.

1. гл. намінал.

2. Які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый; фіктыўны (кніжн.).

Лічыцца дзе-н. намінальна (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наміна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наміна́льны наміна́льная наміна́льнае наміна́льныя
Р. наміна́льнага наміна́льнай
наміна́льнае		 наміна́льнага наміна́льных
Д. наміна́льнаму наміна́льнай наміна́льнаму наміна́льным
В. наміна́льны (неадуш.)
наміна́льнага (адуш.)		 наміна́льную наміна́льнае наміна́льныя (неадуш.)
наміна́льных (адуш.)
Т. наміна́льным наміна́льнай
наміна́льнаю		 наміна́льным наміна́льнымі
М. наміна́льным наміна́льнай наміна́льным наміна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наміна́льны

1. эк. номина́льный, нарица́тельный;

~ная зарабо́тная пла́та — номина́льная за́работная пла́та;

2. форма́льный, фикти́вный;

н. рэда́ктар — номина́льный реда́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наміна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да наміналу, які выражаецца якой‑н. грашовай вартасцю. Намінальная цана.

2. Які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый; фіктыўны. Намінальны кіраўнік.

[Ад лац. nominalis — імянны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наміна́льны Nominál-, nominéll, Nénn-;

наміна́льны кошт эк. Nominálwert m -es, Nénnwert m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наміна́л, -у, м. (спец.).

Абазначаная вартасць (на таварах, грашовых знаках, каштоўных паперах).

Продаж па намінале.

|| прым. наміна́льны, -ая, -ае.

Намінальная цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наміна́льны

(лац. nominalis = імянны)

1) выражаны грашовай вартасцю, якая ўказана на чым-н. (напр. н-ая цана тавару);

2) які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый (н. кіраўнік).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

наміна́льны

(лац. nominalis = імянны)

1) выражаны грашовай вартасцю, якая ўказана на чым-н. (напр. н-ая цана тавару);

2) які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый (напр. н. кіраўнік).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

храналагі́чна-наміна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. храналагі́чна-наміна́льны храналагі́чна-наміна́льная храналагі́чна-наміна́льнае храналагі́чна-наміна́льныя
Р. храналагі́чна-наміна́льнага храналагі́чна-наміна́льнай
храналагі́чна-наміна́льнае		 храналагі́чна-наміна́льнага храналагі́чна-наміна́льных
Д. храналагі́чна-наміна́льнаму храналагі́чна-наміна́льнай храналагі́чна-наміна́льнаму храналагі́чна-наміна́льным
В. храналагі́чна-наміна́льны (неадуш.)
храналагі́чна-наміна́льнага (адуш.)		 храналагі́чна-наміна́льную храналагі́чна-наміна́льнае храналагі́чна-наміна́льныя (неадуш.)
храналагі́чна-наміна́льных (адуш.)
Т. храналагі́чна-наміна́льным храналагі́чна-наміна́льнай
храналагі́чна-наміна́льнаю		 храналагі́чна-наміна́льным храналагі́чна-наміна́льнымі
М. храналагі́чна-наміна́льным храналагі́чна-наміна́льнай храналагі́чна-наміна́льным храналагі́чна-наміна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

номина́льный наміна́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)