Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
намы́ў, -мы́ву, м.
1.гл. намыць.
2. Грунт ля берага, намыты вадой.
|| прым.намыўны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
намывно́йнамыўны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наплыўны́, ‑ая, ‑ое.
Які ўтвараецца ў выніку наплыву (у 1 знач.); намыўны, наносны. Наплыўная глеба. Наплыўная мель. Наплыўны пясок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ángeschwemmt
aнамыўны́, нано́сны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Про́стка ’месца, размытае і залітае вадой’ (Ян.), ’прамая пратока паміж двух выгібаў ракі’ (ТС), ’ход ракі па цячэнні, прастора’, ’выпростваючая пратока, якая прарывае намыўны перашыек’ (басейн Дняпра) (Яшк.). Да просты ’прамы, роўны’. Гл. яшчэ прость.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
про́стка
1. Ход ракі па цячэнню; прастора (Рэч.).
2. Выпростваючая пратока, якая прарывае намыўны перашыек (басейн Дняпра Макс., 197) .
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)