Verbum

анлайнавы слоўнік

намы́ліць гл. мыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намы́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намы́ліць сов. намы́лить;

◊ н. галаву́ (шы́ю) — каму намы́лить го́лову (ше́ю) кому

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намы́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Нацерці мылам, пакрыць мыльнай пенай. Намыліць бялізну. Намыліць рукі. □ Намыліць кашулю не было чым, і .. [Люба] доўга церла яе рукамі. Чорны.

•••

Намыліць галаву (шыю) каму — строга спагнаць з каго‑н. за што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намы́ліць éinseifen vt;

◊

намы́ліць каму-н. галаву́ j-m den Kopf wáschen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мы́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. каго-што. Церці мылам з вадою.

М. рукі.

2. што. Распускаць мыла ў вадзе.

М. ваду.

◊

Мыліць (намыліць) шыю каму (разм.) —

1) біць каго-н., сурова распраўляцца;

2) моцна прабіраць каго-н., строга выгаворваць.

|| зак. намы́ліць, -лю, -ліш, -ліць.

|| звар. мы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца (да 1 знач.); зак. намы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намы́лить сов. намы́ліць;

◊

намы́лить го́лову намы́ліць галаву́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намы́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намы́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намы́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намыльваць — намыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)