намыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. намыва́нне
Р. намыва́ння
Д. намыва́нню
В. намыва́нне
Т. намыва́ннем
М. намыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намыва́нне ср. намыва́ние, намы́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намыва́ние намыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намы́в

1. (действие) намы́ў, -мы́ву м., намыва́нне, -ння ср.;

2. геол. намы́ў, -мы́ву м., нано́с, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)