намо́латы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намо́латы намо́латая намо́латае намо́латыя
Р. намо́латага намо́латай
намо́латае		 намо́латага намо́латых
Д. намо́латаму намо́латай намо́латаму намо́латым
В. намо́латы (неадуш.)
намо́латага (адуш.)		 намо́латую намо́латае намо́латыя (неадуш.)
намо́латых (адуш.)
Т. намо́латым намо́латай
намо́латаю		 намо́латым намо́латымі
М. намо́латым намо́латай намо́латым намо́латых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намо́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намо́латы намо́латая намо́латае намо́латыя
Р. намо́латага намо́латай
намо́латае		 намо́латага намо́латых
Д. намо́латаму намо́латай намо́латаму намо́латым
В. намо́латы (неадуш.)
намо́латага (адуш.)		 намо́латую намо́латае намо́латыя (неадуш.)
намо́латых (адуш.)
Т. намо́латым намо́латай
намо́латаю		 намо́латым намо́латымі
М. намо́латым намо́латай намо́латым намо́латых

Кароткая форма: намо́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намо́латы намо́лотый; см. намало́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намалоць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́лотый намо́латы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)