намо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. намо́л
Р. намо́лу
Д. намо́лу
В. намо́л
Т. намо́лам
М. намо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

намо́л, -лу м., с.-х. намо́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́л с.-х. намо́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́л, ‑у, м.

Колькасць намолатага зерня. Вялікі намол пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́л м с.-г. gemáhlenes Méhlquantum

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)