наме́рение ср. наме́р, -ру м.; (замысел, умысел) заме́р, -ру м.;

без (вся́кого) наме́рения без (уся́кага) наме́ру;

с наме́рением з наме́рам; (нарочно) наўмы́сна, знаро́к;

твёрдое наме́рение цвёрды наме́р;

до́брые наме́рения до́брыя наме́ры;

возыме́ть наме́рение займе́ць наме́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намерение

Том: 19, старонка: 134.

img/19/19-134_0765_Намерение.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

наду́м, -му м., разг. наме́рение ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́мысел м. (мысль) ду́мка, -кі ж.; (намерение) наме́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устремле́ние ср. (стремление) імкне́нне, -ння ср.; (намерение) наме́р, -ру м.; (цель) мэ́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наме́р, -ру м. наме́рение ср.; (преимущественно дурной, предосудительный) у́мысел;

до́брыя ~ры — до́брые наме́рения;

цвёрды н. — твёрдое наме́рение;

без ~ру — без у́мысла; неумы́шленно;

з ~рам — с наме́рением; с у́мыслом; умы́шленно;

мець н. — намерева́ться, замышля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помышле́ние ср., уст., книжн.

1. ду́мка, -кі ж.; (размышление) ро́здум, -му м.;

2. (намерение) наме́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахва́льны

1. (содержащий похвалу) похва́льный; ле́стный, одобри́тельный;

п. во́дзыў — похва́льный (ле́стный, одобри́тельный) о́тзыв;

2. (заслуживающий похвалы) похва́льный;

п. наме́р — похва́льное наме́рение

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́рыцца несов.

1. (принимать намерение) намерева́ться, вознаме́риваться;

2. (для удара, выстрела, броска) ме́тить, ме́титься, це́литься;

3. перен. ме́тить;

м. ў кіраўнікі́ — ме́тить в руководи́тели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поползнове́ние ср. (намерение) наме́р, -ру м.; (замысел, умысел) наме́р, -ру м.; (покушение) зама́х, -ху м.;

сде́лать поползнове́ние зрабі́ць наме́р; (вознамериться) наме́рыцца; (попытаться) паспрабава́ць, папрабава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)