на́мацкам
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| на́мацкам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
на́мацкам нареч., обл., см. во́бмацкам
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мацака́ ’вобмацкам’ (усх.-маг., КЭС; Растарг.). Да ма́цаць (гл.). Першапачаткова, відаць, з формы ⁺змацака́ (з суфіксам ‑а), як сцішка́, спатайка́ (Шуба, Прыслоўе, 126–127), — у якой з‑ адпала пад уплывам мацком ’тс’ (Растарг.). Параўн. аналагічнае прыставачнае драг. на́мацкам (КЭС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)