намаха́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
намаха́ю |
намаха́ем |
| 2-я ас. |
намаха́еш |
намаха́еце |
| 3-я ас. |
намаха́е |
намаха́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
намаха́ў |
намаха́лі |
| ж. |
намаха́ла |
| н. |
намаха́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
намаха́й |
намаха́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
намаха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
намаха́ць сов., в разн. знач., разг. намаха́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Напісаць, намаляваць і пад. хутка і нядбайна. Намахаць аб’яву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намаха́ть сов., прост. намаха́ць;
намаха́ть письмо́ намаха́ць пісьмо́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)