нама́рх
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нама́рх |
нама́рхі |
| Р. |
нама́рха |
нама́рхаў |
| Д. |
нама́рху |
нама́рхам |
| В. |
нама́рха |
нама́рхаў |
| Т. |
нама́рхам |
нама́рхамі |
| М. |
нама́рху |
нама́рхах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
нама́рх
(гр. nomarches)
правіцель нома 1, царскі намеснік у Стараж. Егіпце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)