намалі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
намалю́ся |
намо́лімся |
| 2-я ас. |
намо́лішся |
намо́ліцеся |
| 3-я ас. |
намо́ліцца |
намо́ляцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
намалі́ўся |
намалі́ліся |
| ж. |
намалі́лася |
| н. |
намалі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
намалі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
намалі́цца сов., рел. намоли́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намалі́цца, ‑малюся, ‑молішся, ‑моліцца; зак.
Разм.
1. Многа, доўга памаліцца. А дома маліцца богу не выпадала, — больш награшыш, чым намолішся. Колас.
2. перан. (з адмоўем і дзеясл. магчы). Прасякнуцца любоўю, павагай да каго‑н. — Ды што вы, Якуб Панасавіч, .. [Захар] жа заўсёды не можа памаліцца на вас! — ўзмахнула.. [Каця] рукамі. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)