намало́ць, -мялю́, -ме́леш, -ме́ле; -мялі́; -мо́латы; зак.

1. чаго. Размалоць нейкую колькасць чаго-н.

Н. мукі.

2. перан.; чаго і без дап. (разм.). Нагаварыць многа лішняга, пустога.

Н. лухты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намало́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намялю́ наме́лем
2-я ас. наме́леш наме́леце
3-я ас. наме́ле наме́люць
Прошлы час
м. намало́ў намало́лі
ж. намало́ла
н. намало́ла
Загадны лад
2-я ас. намялі́ намялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час намало́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намало́ць сов.

1. намоло́ть;

н. мукі́ — намоло́ть муки́;

2. перен., разг. намоло́ть, наболта́ть;

н. лухты́ — намоло́ть (наболта́ть) чепухи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., чаго.

1. Размалоць нейкую колькасць чаго‑н. Намалоць мех пшаніцы. Намалоць мукі.

2. перан.; і без дап. Разм. Нагаварыць многа лішняга, пустога; набалбатаць. [Клемс:] — Вось намалола, каб табе язык прысох! І чаго ты толькі бурчыш? Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намало́ць

1. с.-г. mhlen vt;

намало́ць мяшо́к мукі́ inen Sack Mehl mhlen;

2. разм.:

намало́ць лухты́ nsinn zusmmenschwatzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

намо́латы намо́лотый; см. намало́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́лваць несов. нама́лывать; см. намало́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., чаго.

Разм. Намалоць дадаткова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панамо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Намалоць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намалоць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)