наліто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. наліто́ўка
Р. наліто́ўкі
Д. наліто́ўцы
В. наліто́ўку
Т. наліто́ўкай
наліто́ўкаю
М. наліто́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наліто́ўка ж., уст. напа́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наліто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Уст.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. налітоўваць — налітаваць.

2. Метал, налітаваны на што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напо́й м. напа́йка, -кі ж., уст. наліто́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́йка ж. напа́йка, -кі ж., уст. наліто́ўка, -кі ж.; (действие) напа́йванне, -ння ср., уст. наліто́ўванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашлёпка

1. (налепленное) разг. нашлёпка, -кі ж.; (напайка) напа́йка, -кі ж., уст. наліто́ўка, -кі ж.;

2. прост. (болячка) бо́лька, -кі ж.; баля́чка, -кі ж.; (шишка) шы́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)