наліто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наліто́ўваю наліто́ўваем
2-я ас. наліто́ўваеш наліто́ўваеце
3-я ас. наліто́ўвае наліто́ўваюць
Прошлы час
м. наліто́ўваў наліто́ўвалі
ж. наліто́ўвала
н. наліто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. наліто́ўвай наліто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наліто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наліто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да налітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наліто́ўванне, ‑я, н.

Уст. Дзеянне паводле знач. дзеясл. налітоўваць — налітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́иватьII несов. (к напая́ть) напа́йваць, уст. наліто́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наліто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Уст.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. налітоўваць — налітаваць.

2. Метал, налітаваны на што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)