наліто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наліто́ўваю |
наліто́ўваем |
| 2-я ас. |
наліто́ўваеш |
наліто́ўваеце |
| 3-я ас. |
наліто́ўвае |
наліто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
наліто́ўваў |
наліто́ўвалі |
| ж. |
наліто́ўвала |
| н. |
наліто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наліто́ўвай |
наліто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
наліто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наліто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да налітаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наліто́ўванне, ‑я, н.
Уст. Дзеянне паводле знач. дзеясл. налітоўваць — налітаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напа́иватьII несов. (к напая́ть) напа́йваць, уст. наліто́ўваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наліто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.
Уст.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. налітоўваць — налітаваць.
2. Метал, налітаваны на што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)