налё́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. налё́жка
Р. налё́жкі
Д. налё́жцы
В. налё́жку
Т. налё́жкай
налё́жкаю
М. налё́жцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налёжка ж., спец. налёжка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налёжка спец. налёжка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налёжка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.

Спец. Брак, пляма на тканіне ад сутыкнення яе з дрэнна прасушанай фарбай пры запарванні. Налёжка на тканіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)