налу́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. налу́плены налу́пленая налу́пленае налу́пленыя
Р. налу́пленага налу́пленай
налу́пленае
налу́пленага налу́пленых
Д. налу́пленаму налу́пленай налу́пленаму налу́пленым
В. налу́плены (неадуш.)
налу́пленага (адуш.)
налу́пленую налу́пленае налу́пленыя (неадуш.)
налу́пленых (адуш.)
Т. налу́пленым налу́пленай
налу́пленаю
налу́пленым налу́пленымі
М. налу́пленым налу́пленай налу́пленым налу́пленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налу́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. налу́плены налу́пленая налу́пленае налу́пленыя
Р. налу́пленага налу́пленай
налу́пленае
налу́пленага налу́пленых
Д. налу́пленаму налу́пленай налу́пленаму налу́пленым
В. налу́плены (неадуш.)
налу́пленага (адуш.)
налу́пленую налу́пленае налу́пленыя (неадуш.)
налу́пленых (адуш.)
Т. налу́пленым налу́пленай
налу́пленаю
налу́пленым налу́пленымі
М. налу́пленым налу́пленай налу́пленым налу́пленых

Кароткая форма: налу́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налу́плены I

1. на́дранный;

2. разг. на́рванный;

1, 2 см. налупі́ць I

налу́плены II разг. налу́пленный, взду́тый; см. налупі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налу́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад налупіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)