нало́мліваць гл. наламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нало́мліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нало́мліваю нало́мліваем
2-я ас. нало́мліваеш нало́мліваеце
3-я ас. нало́млівае нало́мліваюць
Прошлы час
м. нало́мліваў нало́млівалі
ж. нало́млівала
н. нало́млівала
Загадны лад
2-я ас. нало́млівай нало́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нало́мліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нало́мліваць несов.

1. нала́мывать;

2. (делать надлом) надла́мывать;

1, 2 см. налама́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нало́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наламаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -лама́ў, -ма́ла; -ламі́; -лама́ны; зак.

1. чаго. Зламаць нейкую колькасць чаго-н.; паламаць.

Н. галля.

Н. цацак.

2. што. Зламаць не да канца, надламаць.

Н. галінку.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго. Схіліць да чаго-н., угаварыць заняцца чым-н. (разм.).

Н. унука на сталярства.

◊

Наламаць руку на чым (разм.) — набыць вопыт у якой-н. справе.

|| незак. нало́мліваць, -аю, -аеш, -ае і нало́мваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нала́мывать несов. нало́мліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нало́мваць несов., см. нало́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нало́млівацца несов.

1. нала́мываться;

2. надла́мываться;

3. страд. нала́мываться; надла́мываться; см. нало́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)