нала́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Залатаць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нала́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нала́таю нала́таем
2-я ас. нала́таеш нала́таеце
3-я ас. нала́тае нала́таюць
Прошлы час
м. нала́таў нала́талі
ж. нала́тала
н. нала́тала
Загадны лад
2-я ас. нала́тай нала́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нала́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нала́таць сов., разг. наложи́ть запла́ту (запла́ты), залата́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Залатаць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад налатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начини́ть​II сов.

1. напра́віць, нала́дзіць, мног. панала́джваць; налата́ць;

2. (очинить) навастры́ць, назаво́стрываць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)