накі́снуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. накі́сне накі́снуць
Прошлы час
м. накі́с накі́слі
ж. накі́сла
н. накі́сла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накі́снуць сов. наки́снуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накі́снуць, ‑не; пр. накіс, ‑ла; зак.

Набрыняць чым‑н. кіслым. Бочка накісла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наки́снуть сов. накі́снуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накіса́ць, ‑ае.

Незак. да накіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накіса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накісаць — накіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)